ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ
Π Ο Λ Υ Τ Ε Χ Ν Ι Κ Η Σ Χ Ο Λ Η
ΤΜΗΜΑ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΧΩΡΟΤΑΞΙΑΣ, ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ & ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
(ΤΜΧΠΠΑ)
Τα Μεταπτυχιακά Προγράμματα Σπουδών του ΤΜΧΠΠΑ
έχουν την τιμή να σας προσκαλέσουν στη διάλεξη του
Δρος Δημήτρη Γούσιου
(Καθηγητή του ΤΜΧΠΠΑ)
με θέμα: "Το φαινόμενο της χωρο-εδαφικοποίησης στον ύπαιθρο χώρο: από το συγκεντρωτικό κράτος στην τοπική διακυβέρνηση. Προβλήματα και προοπτικές"
την Τετάρτη, 2 Δεκεμβρίου 2009 (18:00 έως 21:00) στο κεντρικό αμφιθέατρο του ΤΜΧΠΠΑ
skip to main |
skip to sidebar
Ε.Κ.Α.Χ.
Ανεξάρτητοι θα υπάρχουν όσο υπάρχουν ελεύθερα πνεύματα και κυρίως ελεύθερες συνειδήσεις μέσα στον χώρο του Πανεπιστημίου.
Στοιχεία επικοινωνίας με την Ε.Κ.Α.Χ.
e-mail: ekax2008@gmail.com
ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ
Τα ιστολόγιά μας
To chatbox της Ε.Κ.Α.Χ.
Σύνδεσμοι
- - Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης
- - Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας και Ανάπτυξης Α.Π.Θ.
- - Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας
- - AESOP
- - Σύλλογος Ελλήνων Μηχανικών Πολεοδομίας, Χωροταξίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης
- - Βιβλιοθήκη & Κέντρο Πληροφόρησης Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
- - Υπουργείο Περιβάλλοντος Χωροταξίας & Δημοσίων 'Εργων
online now
Από 27/10/2008
Αρχειοθήκη ιστολογίου
-
▼
2009
(29)
- ▼ Δεκεμβρίου (2)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (7)
- ► Ιανουαρίου (3)
''καθώς ο κόσμος κατευθύνεται προς μια φρενήρη κατάσταση εμείς πρέπει να κατευθυνθούμε προς μια φρενήρη οπτική γωνία''
Ζούμε σε μια εποχή που προσπαθεί να βολέψει ένα επιπλέον μετά- στην μεταμοντέρνα εκδοχή της.
Ως φοιτητές βιώνουμε μια πραγματικότητα που φιλτράρεται κατά κάποιο τρόπο μέσα από την γενικότερη πανεπιστημιακή μας φύση.
Μια πραγματικότητα που την χαρακτηρίζει ο επιθανάτιος ρόγχος των ‘μεγάλων αφηγήσεων’ που όριζαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τις κατευθύνσεις και τις λειτουργίες των κοινωνιών.
Μια πραγματικότητα που δομείται σε ένα καπιταλιστικό σύστημα, γύρω κυρίως από έναν χρηματοπιστωτικό άξονα, διαχέοντας όλο και περισσότερο τη λογική του και στην λειτουργία του πανεπιστημίου.
Μια πραγματικότητα που αποκωδικοποιείται σε ένα μεγάλο βαθμό όμως μέσα σε ένα ελληνικό πανεπιστήμιο -καθώς σε αυτό φοιτούμε- με τις δικές του ιδιαιτερότητες. Ιδιαιτερότητες που έχουν άμεσα να κάνουν με τον τρόπο που διαμορφώθηκε η λειτουργία του πανεπιστημίου μετά την μεταπολίτευση, όταν κάποιες κομματικές παρατάξεις εγκαθίδρυσαν στην ουσία ένα καθεστώς ελέγχου του πανεπιστημίου, μια έκφανση του οποίου ήταν η μετατροπή της συνδιοίκησης σε έναν γραφειοκρατικό συνδικαλιστικό μηχανισμό για την εξυπηρέτηση συμφερόντων και πελατειακών σχέσεων ώστε να τροφοδοτήσουν μια κοινωνία που θα λειτουργούσε με αντίστοιχες συνθήκες. Επιπλέον μας κληροδότησε σήμερα τα αυτονόητα και καθορισμένα πλαίσια μέσα στα οποία κινούμαστε, τα οποία συνεχίζουν να είναι η αφετηρία αλλά και ο προορισμός.
Η πραγματικότητα αυτή γέννησε την ανάγκη μιας προσπάθειας να βγούμε από το αυτονόητο και να αμφισβητήσουμε τις δομές που βασίζονται οι μέθοδοι κρίσης και ανάλυσής μας (προσωπικών και μη) και έτσι να ανεξαρτητοποιηθούμε αρχικά από τις υπάρχουσες κομματικές παρατάξεις και έπειτα να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε στο πως δημιουργούνται αυτές οι μέθοδοι και όχι απλώς στα μοντέλα που αυτές παράγουν.
Αισθανόμαστε πως υπάρχει ένα κενό στο τμήμα και πως υπάρχει μια μερίδα φοιτητών η οποία, δεν καλύπτεται και δεν αντιπροσωπεύεται από τις υπάρχουσες παρατάξεις και τον τρόπο λειτουργίας τους. Αυτή η
ομάδα φοιτητών επιθυμεί μια αλλαγή αλλά ταυτόχρονα δεν μπορεί να την συγκεκριμενοποιήσει, διότι απλά έχει βαρεθεί να ακούει την ίδια ρητορική κάθε φορά, τον ίδιο ξύλινο λόγο. Ένα λόγο που προσπαθεί να επιβάλλει στο φοιτητή μια συγκεκριμένη ιδεολογία και να τον πείσει ότι αν την ακολουθήσει θα βελτιώσει την κατάσταση και εν τέλει ένα λόγο που πολλές φορές απευθύνεται σε φοιτητές, χωρίς να είναι καν γραμμένος από φοιτητές. Ένα λόγο που κύριο στόχο έχει να προπαγανδίσει τις θέσεις διαφόρων κομμάτων και ιδεολογιών και ίσως δευτερευόντως να θίξει τα προβλήματα των φοιτητών.
Η κατάσταση αυτή μας οδηγεί στη διαπίστωση ότι δεν εκφραζόμαστε από καμία παράταξη ή κόμμα εκ των υπαρχουσών και παίρνουμε την πρωτοβουλία να προχωρήσουμε στη δημιουργία μιας ενωτικής και πραγματικά ανεξάρτητης συλλογικότητας, η οποία θα βασίζεται στη λογική και τη φέρουσα κριτική ικανότητα των μελών της ενώ το κυρίαρχο της όπλο θα είναι η διάθεση-ικανότητα της να κατεβαίνει σε διάλογο με κύριο μέλημα της όχι μόνο να πείσει αλλά και να πεισθεί. Μια συλλογικότητα που θα λειτουργεί με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, χωρίς καμία ιεραρχία και χωρίς καμία γραμμή, όπου θα μπορούν ελεύθερα να εκφραστούν όλες οι απόψεις, μακριά από ιδεολογικά στεγανά.
Οι στόχοι μας είναι :
Η εξυπηρέτηση των συμφερόντων των φοιτητών του τμήματος, χωρίς να υπάρχει παράλληλη εξυπηρέτηση κομματικών ή άλλων συμφερόντων.
Η λειτουργία του φοιτητικού συλλόγου με ενιαίο και αδιαίρετο τρόπο χωρίς μικροπολιτικές σκοπιμότητες (αφού όλοι οι χωροτάκτες έχουμε κοινά προβλήματα αλλά και κοινά συμφέροντα).
Η ανάδειξη τόσο της πολιτικοκοινωνικής φύσης του φοιτητή, όσο και της επιστημονικής – ακαδημαϊκής η οποία θεωρούμε ότι δεν προβάλλεται όσο θα έπρεπε μέσα από τη λειτουργία του υπάρχοντος συστήματος.
Η ανάδειξη και η επίλυση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι φοιτητές του τμήματος.
Η δραστηριοποίηση και η παρέμβαση όχι μόνο στο χώρο του πανεπιστημίου, αλλά και στους κοινωνικούς χώρους, όχι όμως με μια λογική μικροπολιτική και συντεχνιακή αλλά με μια λογική πραγματικής αειφορικής ανάπτυξης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου