ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ 2009

Το φετινό αγωνιστικό κάλεσμα της Εργατικής Πρωτομαγιάς, είναι πραγματικά το κρισιμότερο των τελευταίων χρόνων. Έρχεται κάτω από τη σκιά της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης του κεφαλαίου, η οποία φανέρωσε το πραγματικό πρόσωπο του καπιταλισμού, δίνοντας τη χαριστική βολή στα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα σε ολόκληρο τον κόσμο. Η νεοφιλελεύθερη στροφή που έχουν πραγματοποιήσει εδώ και χρόνια οι ελληνικές κυβερνήσεις, υπηρετώντας τα συμφέροντα του καπιταλισμού και της παγκοσμιοποίησης έχουν δημιουργήσει αίσθημα ανασφάλειας σε όλους τους πολίτες.
Από την άλλη, επαγγελματίες συνδικαλιστές και «υπερασπιστές» των εργασιακών και -όχι μόνο- δικαιωμάτων έχουν αναλάβει το ρόλο της καθοδήγησης των κινημάτων τα οποία σύμφωνα με τα λεγόμενά τους θα ανατρέψουν το κατεστημένο, δημιουργώντας έτσι την ψευδαίσθηση της ύπαρξης ενός διπόλου πάλης.
Ως φοιτητές βιώνουμε παρόμοιες καταστάσεις μέσα στο ελληνικό πανεπιστήμιο: Από τη μία η συνεχής υποχρηματοδότηση των ιδρυμάτων και από την άλλη συνεχείς προσπάθειες καπελώματος των αγώνων των φοιτητών από φοιτητικές παρατάξεις – παραρτήματα των κομμάτων που συντηρούν εδώ και χρόνια το σύστημα.
Ως φοιτητές πρέπει να είμαστε πρωτοπόροι και να μην ακολουθούμε τις οδηγίες εκείνων που απλά μας βλέπουν ως περισσότερα κεφάλια στις πορείες τους. Το Δεκέμβρη αποδείξαμε ότι μπορούμε να το κάνουμε.

ΤΡΟΜΟΝΟΜΟΣ - ΑΣΥΛΟ

ΤΡΟΜΟΝΟΜΟΣ

Στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για ένα ‘τρομονόμο’ αλλά για μια σειρά νομοθετημάτων (2001, 2004, 2009) που τροποποιούν σταδιακά τον ποινικό κώδικα και τον κώδικα ποινικής δικονομίας με σαφή κατεύθυνση: τη νομιμοποίηση της τρομοκρατικής ενέργειας – άρα και την έννοια της τρομοκρατίας που μέχρι και το 2004 απουσίαζε τόσο από την ελληνική νομοθεσία όσο και από κείμενα ευρωπαϊκής νομοθεσίας – , την αυστηρότητα των ποινών (πολλαπλασιασμός του χρονικού ορίου της ποινής σε πολλές περιπτώσεις), την ποινικοποίηση της κουκούλας, τη διευκόλυνση της άρσης του απορρήτου, των προσωπικών στοιχείων, τη καταγραφή με συσκευές και σύγχρονα τεχνικά μέσα και άλλες ρυθμίσεις με απώτερο σκοπό τη διαμόρφωση ενός καθεστώτος περιορισμού και ελέγχου.

Ουσιαστικά, πρόκειται για ένα νομικό πλαίσιο γύρω από το οποίο οι δικαστικές αρχές, για μια σειρά πράξεων (22 στο σύνολο) που αναφέρονταν ως πλημμελήματα ή κακουργήματα και είχαν αντίστοιχες ποινές, τώρα πλέον τους δίνεται το δικαίωμα να τις ‘βαφτίσουν’ τρομοκρατικές πράξεις. Με αυτόν τον τρόπο διαφοροποιείται σε μεγάλο βαθμό η ποινή του κατηγορουμένου. Π.χ. πρόκληση σωματικής βλάβης, τουλάχιστον 2 χρόνια ποινή φυλάκισης ενώ αν η ίδια πράξη θεωρηθεί τρομοκρατική τουλάχιστον τρία χρόνια ποινή φυλάκισης. Αντίστοιχα θα ισχύσει και με την περίπτωση της κουκούλας (με κουκούλα μεγαλώνει η ποινή).

Θεωρούμε απαράδεκτο το γεγονός ότι η ποινή καθορίζεται ανάλογα με το ‘υποκειμενικό στοιχείο της δικαστικής αρχής. Είναι ξεκάθαρο πως αυτή η νομοθεσία έχει ως μοναδικό στόχο τον έλεγχο και την τρομοκρατία και μελλοντικά ίσως να απειλήσει και το ίδιο το ακαδημαϊκό άσυλο. Άλλωστε το σχέδιο νόμου για την κουκούλα δεν αποσκοπεί στην πρόληψη των βίαιων συγκρούσεων.

Θεωρούμε το θέμα του ασύλου ως ένα από τα πιο σημαντικά και για το λόγο αυτό το λόγο τονίζουμε ξανά ότι πρέπει να προφυλάσσεται από την ίδια την ακαδημαϊκή κοινότητα.

Κανένας περιορισμός - Καμία καταπάτηση του ασύλου

Ως φοιτητές πρέπει πρώτοι να αντιληφθούμε πως το πρόβλημα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε δεν ξεκινάει με τον τρομονόμο ούτε τελειώνει με την άρση του ασύλου, που πολλοί ονειρεύονται. Είναι αρκετά βαθύτερο και βρίσκεται στα θεμέλια μιας φοβικής κοινωνίας, που συντηρείται καθημερινά μέσα από τα Μ.Μ.Ε. και από την παραπολιτική. Μέσα από άσκοπες τηλεοπτικές συζητήσεις, παραπλανητικές απόψεις και δημοσκοπήσεις. Ως φοιτητές οφείλουμε να ξεφύγουμε από κάθε είδους κατεύθυνση και κομματική γραμμή, να δημιουργήσουμε την δικής μας πορεία.